Συνέντευξη παραχώρησε στην ιστοσελίδα μας ο Βαγγέλης Μυλώβας, γνωστός για την πολύ μεγάλη συλλογή που διαθέτει με εμφανίσεις ποδοσφαιρικών ομάδων.
Βαγγέλη, πότε και πώς ξεκίνησες τη συλλογή σου και ποία ήταν η πρώτη φανέλα που απέκτησες ;
Ξεκίνησα τη συλλογή μου το 1993. Ήμουν 14 ετών και φυσικά δεν περίμενα ποτέ ότι θα γίνει μια από τις μεγαλύτερες της Ελλάδας. Είχα πάρει τότε μια φανέλα της Εθνικής Ελλάδας που φόραγε στα προκριματικά για το μουντιάλ του 1994 στην Αμερική. Ένα ιδιαίτερο και πανέμορφο σχέδιο της diadora. Κάπως έτσι μπήκε το μικρόβιο της συλλογής μέσα μου. Στην αρχή μάζευα ότι έβρισκα μπροστά μου. Σήμερα έχω βάλει περιορισμούς, στο τι μαζεύω και γενικά πολλές άλλες παραμέτρους με βασικότερη την τιμή.
Πόσες φανέλες διαθέτεις στο σύνολο;
Αυτή τη στιγμή διαθέτω περίπου 1100 φανέλες. Περίπου 500 φορεμένες εμφανίσεις Ελληνικών σωματείων και άλλες περίπου 600 φανέλες από ομάδες του εξωτερικού οι οποίες είναι όπως λέμε στη γλωσσά των συλλεκτών ‘μπουτικισιες’. Δηλαδή αυθεντικές εμφανίσεις αλλά όχι φορεμένες σε αγώνες, χωρίς νούμερο και όνομα στην πλάτη.
Ποία είναι η πιο σπάνια φανέλα που διαθέτεις στη συλλογή σου;
Η σπανιότητα μιας φανέλας εξαρτάται κυρίως από την παλαιότητα της μιας και τα παλιά χρόνια δεν υπήρχαν μπουτίκ και οι ομάδες αγόραζαν ένα σετ και το χρησιμοποιούσαν μέχρι να χαλάσει. Μια πολύ σπάνια φανέλα που έχω και δεν έχω ξαναδεί σε άλλο συλλέκτη είναι μια φανέλα του Ηρακλή της περιόδου 1983-84.
Ποία είναι για σένα η πιο σημαντική φανέλα που διαθέτεις στη συλλογή σου;
Δεν υπάρχει σημαντική και ασήμαντη φανέλα. Τις αγαπώ και τις φροντίζω όλες το ίδιο γιατί η πολυκαιρία και η υγρασία μπορεί να κάνει ανεπανόρθωτες ζημίες στις φανέλες. Χαλάνε τα λάστιχα, χαλαρώνουν οι γιακάδες, πιάνουν μούχλα, χαλάνε τα πλαστικά μέρη στις διαφημίσεις… Θέλουν αγάπη, φροντίδα και κάλο φύλαγμα. Αν με ρωτάς για άξια, θα ήθελα να σου πω ότι οι φανέλες τις ΑΕΚ της περιόδου 1993-2000 είναι αρκετά ακριβές λόγω των υπεροχών σχεδίων τους και τη σπανιότητα τους πλέον, ενώ αν με ρωτάς από ποδοσφαιρική άξια, νομίζω οι δυο φανέλες που ξεχωρίζουν είναι δυο Ελλήνων που έπαιξαν στην premier league όταν αυτό ήταν δύσκολο. Του Γιώργου Δωνη από τη Μπλακμπερν και του Θοδωρή Ζαγορακη από τη Λέστερ καθώς και μια φανέλα του Γιάννη Σφακιανακη που πήγε στην Κύπρο σε μια ομάδα που δεν ήταν από τα παραδοσιακά μεγάλα ονόματα της Κύπρου, τον ΑΠΟΠ Κινύρας, έγινε αρχηγός και μάλιστα κατάφερε να σηκώσει το Κύπελλο Κύπρου με τη φανέλα αυτή. Ένα αναμφισβήτητα μεγάλο επίτευγμα.
Από ποία ομάδα διαθέτεις τις περισσότερες φανέλες;
Αναμφισβήτητα η ομάδα που υποστηρίζω, η ΑΕΚ έχει τη μερίδα του λέοντος στη συλλογή μου. Έχω τουλάχιστον μια εμφάνιση από κάθε σεζόν τη δεκαετία του 90 και όλες τις εμφανίσεις από το 2001 και μετά. Είναι δηλαδή περίπου 70 στο σύνολο.
Ποία φανέλα που λείπει από τη συλλογή σου θα ήθελες πολύ να έχεις;
Δεν τρέφω αυταπάτες. Ο κόσμος έχει προχωρήσει, και πλέον με το ίντερνετ το Ebay και άλλες πλατφόρμες αγοραπωλησιών μπορείς να βρεις πολλά πράγματα. Όμως δεν υπάρχει φανέλα που να την αναζητώ διακαώς. Εμένα μου αρέσει η προσωπική επαφή, να μιλάω με ποδοσφαιριστές να μου λένε ιστορίες από τα χρόνια που φόρεσαν την εκάστοτε φανέλα. Να μαθαίνω την ιστορία της ομάδας. Πώς ξεκίνησε, γιατί έχει αυτά τα χρώματα. Δεν είμαι πολύ της προσωπολατρειας. Αλλά της ανάδειξης της ιστορίας των ομάδων.
Aπό ποίες κερκυραϊκές ομάδες δεν έχεις καταφέρει να εντάξεις φανέλα στη συλλογή σου;
Η αναζήτηση των φανελών των Κερκυραικων σωματείων ξεκίνησε πολύ αργότερα. τα τελευταία χρόνια που ασχολούμουν ως ποδοσφαιριστής και κατόπιν ως διοικητικός παράγοντας στον Αετό Αγίου Αθανάσιου, ήρθα σε επαφή με πολλά σωματεία και παράγοντες οι οποίοι μου έδωσαν μια φανέλα της ομάδας τους. Έτσι κι αλλιώς δε ζητάω κάτι παράλογο. Μια φανέλα από κάποιο παλιό σπασμένο σετ που δε χρησιμοποιηται πλέον. Και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα κατάφερα να μαζέψω περίπου τις μισές Κερκυραικες ομάδες. Ελπίζω σιγά σιγά, Θεού θέλοντος και καραντίνας και Κορωνοιου επιτρέποντος να καταφέρω να τις μαζέψω. Έχω μαζέψει περίπου 30 και μου λείπουν από τα ενεργά σωματεία οι Παξοί, ο Άγιος Νικόλαος, ο Μαραθιας, Λιαπαδες, Νέος 2017, κανάλια, Δραγωτινα, Σιναραδες, Βιταλαδες, Μωραιτικα, Θύελλα, Ομόνοια, Μέγας Αλέξανδρος, ΓΕΠ, Δίας Κασσιοπης, Θιναλιακος και ΓΕΘ. Από τα μη ενεργά είναι ΤΟ Δροσάτο, ο Αρης Μέσης, Λάκωνες, Αλκίνοος, Corfu FC, Κρητικά, Γαρδελαδες, Ροπα, Ερεικουσα, Πεντατι, Παυλιανα, Χλωμοτιανα και Μεσογγη. Δόξα τω Θεω έχω καταφέρει να βρω όλα τα υπόλοιπα σωματεία της ΕΠΣ Κέρκυρας.
Πόσο δύσκολη θα χαρακτήριζες τη συλλογή;
Η συλλογή σαν ιδέα είναι πολύ όμορφη. Απαιτεί μεράκι, όρεξη, αγάπη γι’ αυτό που κανείς. Είναι ένα σπουδαίο χόμπι είτε μαζεύεις φανέλες, είτε μαζεύεις γραμματόσημα, νομίσματα, αυτοκινητάκια, αναπτήρες. Οτιδήποτε. Το πρόβλημα με τις φανέλες είναι κυρίως οι ζημίες που μπορεί να πάθουν από τη φθορά του χρόνου και ο χώρος. Έχω ήδη σκλαβώσει 2 ντουλάπες, κούτες, άπειρες κρεμάστρες και ένα ολόκληρο δωμάτιο για να τις φυλάξω. Δίνω μεγάλη σημασία στην προστασία και το φύλαγμα τους, γιατί ορισμένες από αυτές μου τις έχουν εμπιστευτεί άνθρωποι του ποδοσφαίρου και η δική μου δουλειά είναι αυτές να αναδειχθούν. Όλοι έχουν φανέλες πιθανώς σε κάποιο πατάρι σε κάποιο υπόγειο. Το θέμα είναι ότι μπορεί να τις βρουν μετά από χρόνια και να είναι κατεστραμενες. Να είναι για πέταμα. Ήδη πολλοί την έχουν πάθει έτσι. Γι αυτό και δεν βλέπουμε στο χώρο των συλλεκτών πολλά κομμάτια από τη δεκαετία του '60 του '70 ακόμα και του '80. Δεν υπάρχουν.
Τι στόχους αναφορικά με τη συλλογή έχεις για το μέλλον;
Η συλλογή μου έχει μπει πλέον σε μια εποχή που δεν μπορώ να μαζεύω φανέλες από όλο τον κόσμο. Παλιά ήταν διαφορετικά, είχα ένα μπαρ στο Σιδαρι και θυμάμαι στο τέλος της κάθε τουριστικής σεζόν είχα 30-40 φανέλες δώρο από πελάτες του μπαρ. Τώρα δεν αγοράζω ξένες φανέλες και έχω επικεντρωθεί στην αναζήτηση Ελληνικών ιστορικών ομάδων. Έχω μαζέψει μια φανέλα από κάθε ομάδα που έχει παίξει στην Α Εθνική από το 1960 μέχρι σήμερα, και στη Β Εθνική από το 1980, εχρι σήμερα. Επίσης από παρά πολλά ιστορικά σωματεία από όλη την Ελλάδα με ίδρυση πριν το 1960. είμαι πολύ κοντά στο να μαζέψω όλες τις φανέλες των ομάδων που έχουν παίξει στη Β’ εθνική από το 1960 και μετά. Ή έστω των ιστορικών συνεχειών τους αφού κάποιες από αυτές συνενώθηκαν σε κάποια άλλη ομάδα που υαρχει μέχρι τις μέρες μας. Σκοπός μου είναι να μπορέσουν να εκτεθούν κάποια στιγμή για φιλανθρωπικό σκοπό, και κατόπιν αν αυτό είναι εφικτό να στεγαστούν σε ένα μουσείο ποδοσφαίρου. Να μαθαίνει ο κόσμος την ιστορία των ομάδων. Δεν είναι μια μπάλα και 22 μαντράχαλοι που την κυνηγάνε, το ποδόσφαιρο. Δεν είναι τα στησίματα, η βρωμιά και τα επεισόδια το ποδόσφαιρο μας. Το ποδόσφαιρο είναι η αγωνιά, η ανάγκη μιας κοινωνίας να βρει διέξοδο στον αθλητισμό, είναι παράγοντες που έβαζαν και βάζουν πάνω απ όλα ένα σωματείο και τρέχουν, χαλάνε λεφτά, χρόνο, και την υγεία τους για την ομάδα τους. Είναι ποδοσφαιριστές που μάτωσαν, χτυπήσαν, έγιναν ήρωες. Αυτό θέλω για τη συλλογή μου. Ένα χώρο που οι φανέλες θα λένε την ιστορία τους. Και μια νέα γενιά υγιών φιλάθλων που μπορεί να προκύψει από αυτό και να ξαναγαπησουν το ποδόσφαιρο και γενικά τον αθλητισμό.
