Συνέντευξή εφ ΄όλης της ύλης έδωσε στην ιστοσελίδα μας ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής ποδοσφαίρου Γιάννης Σφακιανάκης.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ :
Ως ποδοσφαιριστής
ΑΟ Τερψιθέα Γλυφάδος
Δόξα Βύρωνα (1993 - 1999)
Παναιγειάλιος (Ιαν - Ιουν 1996 (δαν.) )
Αθηναικός (1999 - 2002)
ΑΟ Κέρκυρα (2002 - 2005)
Παναχαική (2005 - 2006 (α΄) )
Ακράτητος (2005 -2006 (β΄) )
ΑΕ Πάφος (2006 - 2007)
ΑΠΟΠ Κυνήρας – Πέγειας (2007 - 2009)
Απόλλων Λεμεσού (2009 - 2010 (α΄) )
ΑΠΟΠ Κυνήρας – Πέγειας (2009 – 2010 (β΄) )
Ατρόμητος Γεροσκίπου (2010 - 2011 (α΄) )
ΑΕΚ Κουκλίων (2010 - 2011 (β΄) )
ΑΟ Κασσιώπης (2011 - 2013)
ΑΟ Συναράδων (2013 - 2014)
Ως προπονητής
ΑΟ Συναράδων (2014 - 2015)
Κρόνος Αργυράδων (Ιούν - Σεπτ. 2015)
ΑΕ Λευκίμμης (Ιαν. 2016 - 2018)
Πότε και πώς ήρθατε για πρώτη φορά σε επαφή με το ποδόσφαιρο ;
Απο μικρό παιδί όσο θυμάμαι τον εαυτό μου , ήμουν με μία μπάλα στα πόδια. Ξεκίνησα το ποδόσφαιρο σετην ακαδημία ποδοσφαίρου του ΑΟ Τερψιθέας Γλυφάδος. Αγωνίστηκα εκεί έως 16.5 ετών.
Η πρώτη σας μεταγραφή ήταν στη Δόξα Βύρωνα. Εκεί σε νεαρή ηλικία βρεθήκατε να αγωνίζεστε σε Β΄και Γ΄Εθνική. Ποία η εμπειρία σας από αυτή τη διαδικασία ;
Μία χρονιά πριν πάω στη Δόξα Βύρωνα αγωνιζόμουν στο παιδικό της Τερψιθέας. Το δεύτερο γύρο ο προπονητής μου ,ο κ. Πάρης Μειντάνης, με ανέβασε στη πρώτη ομάδα. Εκεί αγωνίστηκα σε 10 αγώνες. Το καλοκαίρι του 1993 η Δόξα Βύρωνα έκανε κάποια δοκιμαστικά. Συμμετείχαμε περίπου 30 παιδία , εγώ ήμουν ανάμεσα στους τρείς που επιλέχθηκαν για να στελεχώσουν την ομάδα.
Η Δόξα Βύρωνα έδωσε 5 εκατομμύρια δραχμές στην ομάδα που αγωνιζόμουν. Στον ρόστερ της υπήρχαν ποδοσφαιριστές με παραστάσεις από Α΄Εθνική. Το 1995 ανεβήκαμε στη Β΄Εθνική. Στη μέση της σεζόν πήγα δανεικός για έξι μήνες στον Παναιγειάλιο ,προκειμένου να αγωνιστώ περισσότερο. Την επόμενη σεζόν επέστρεψα στη Δόξα Βύρωνα και έκτοτε καθιερώθηκα βασικός.
Τι είναι για εσάς το ποδόσφαιρο ;
Για εμένα δεν υπάρχει ζωή χωρίς το ποδόσφαιρο. Είμαι τυχερός γιατί κατάφερα το χόμπι μου να το κάνω επάγγελμα. Το ποδόσφαιρο είναι κάτι το οποίο αγαπάω και πάντα ήθελα να κάνω. Μέχρι τώρα ότι έχω καταφέρει στο ποδόσφαιρο είναι αποτέλεσμα μεγάληςπροσπάθειας.
Από το ποδόσφαιρο τι έχετε κερδίσει ;
To ποδόσφαιρο σου προσφέρει πολλά. Κατα περιόδους μου έχει προσφέρει χρήμα και αναγνωρισιμότητα. Το πιο σημαντικό ,βέβαια, είναι ότι μέσα από το ποδόσφαιρο έχω δημιουργήσει πολλές φιλίες και πολύτιμες γνωριμίες.
Πώς είναι για έναν ποδοσφαιριστή να αγωνίζεται στην Α΄Εθνική ;
Είναι ένα ξεχωριστό συναίσθημα να αγωνίζεσαι στην Α΄Εθνική. Πρέπει να το έχεις ζήσει για να το αντιληφθεις. Έχω παίξει σε μεγάλα γήπεδα με πάρα πολύ κόσμο , αυτό είναι κάτι ιδιαίτερα ξεχωριστό.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα παιχνίδι με τον Αθηναικό κόντρα στον Ολυμπιακό ,στο ΟΑΚΑ. Με τη λήξη του παιχνιδιού ο Ολυμπιακός θα έκανε τη φιέστα για τη κατάκτηση του πρωταθλήματος. Στο γήπεδο 63.000 κόσμος. Δεν έπεφτε καρφίτσα ! Η επιθετική γραμμή του Ολυμπιακού σε εκείνο το παιχνίδι αποτελούταν από τους Γιαννακόπουλο , Τζόρτζεβιτς , Αλεξανδρή και Τζιοβάννι. Όλοι σπουδαίοι ποδοσφαιριστές. Στο παιχνίδι αυτό μάρκαρα το Τζιοβάννι , ο οποίος αποτελεί κατά τη γνώμη μου , τον καλύτερο ποδοσφαιριστή που πέρασε από τα ελληνικά γήπεδα.
Νομίζω πώς για να παίξεις Α΄Εθνική πρέπει να προσπαθήσεις πάρα πολύ, να το θέλεις πάρα πολύ, να δουλέψεις και παράλληλα να διαθέτεις και τα κατάλληλα ποιοτικά χαρκατηριστικά. Χωρίς ποιότητα δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις στην Α΄Εθνική.
Ποία ομάδα από όσες περάσατε θα λέγατε ότι είναι η «ομάδα της καρδίας σας»;
Νομίζω πώς η ομάδα της καρδιάς μου είναι η Τερψιθέα Γλυφάδος , η ομάδα από την οποία ξεκίνησα το ποδόσφαιρο. Βέβαια , έχω πολύ καλές σχέσεις με όλες τις ομάδες που αγωνίστηκα. Ξεχωριστό κεφάλαιο αποτέλει και η Δόξα Βύρωνα , στην οποία αγωνίστηκα για έξι χρόνια από τα 17 έως τα 23. Ήταν πολύ ωραία χρόνια. Αγαπάω επίσης πολύ και τον Αθηναικό που ήταν η πρώτη ομάδα με την οποία αγωνίστηκα στην Α΄Εθνική. Επίσης ο ΑΠΟΠ Κυνήρας – Πέγειας στη Κύπρο στον οποίον αγωνίστηκα συνολικά τρία χρόνια και με τον οποίον κατέκτησα το κύπελλο Κύπρου και φυσικά ο ΑΟ Κέρκυρα.
Στον ΑΟ Κέρκυρα πώς ήταν η πορεία σας ;
Στη Κέρκυρα με έφερε ο κύριος Σπύρος Καλογιάννης ,ο οποίος ήταν παράγοντας και στον Αθηναικό την εποχή που αγωνιζόμουν. Για να με φέρει στη Κέρκυρα μου χάλασε μια μεταγραφή. ΄Οταν τον βλέπω του λέω πάντα ότι ίσως να μου έκανε κακό στη ποδοσφαιρική μου καριέρα , συνάμα όμως τον ευχαριστώ γιατί πλέον ζωμε την οικογένεια μου σε έναν υπέροχο τόπο.
Πρίν έρθω στη Κέρκυρα είχα κλείσει στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Μια μέρα ,λοιπόν, πριν φύγω για Θεσσαλονίκη συναντήθηκα με το κύριο Σπύρο Καλογιάννη ,ο οποίος μαζί με το μάνατζέρ μου κατάφεραν - δυστυχώς επαγγελματικά , ευτυχώς για τη ζωή μου – να μου χαλάσουν τη μεταγραφή και αντί για τον Ηρακλή και τη Θεσσαλονίκη βρέθηκα στη Κέρκυρα.
Ο Ηρακλής εκείνη τη περίοδο αγωνιζόταν στην Α΄Εθνική , ενώ ο ΑΟ Κέρκυρα μόλις είχε ανέβει στη Β΄. Τη χρονιά εκείνη δεν τα είχαμε πάει και τόσο καλά . Είχαμε όλα τα φόντα να ανεβούμε , όμως έγιναν κακές επιλογές -όχι ποδοσφαιριστών- .Εγώ τον πρώτο χρόνο έμεινα ευχαριστημένος από την απόδοση μου ,δεν έμεινα ικανοποιημένος από τη κατάσταση και τη νοοτροπία που συνάντησα στη Κέρκυρα.
Επεδίωξα να φύγω, όμως με κράτησε στη Κέρκυρα ο κ.Καλογιάννης. Η δεύτερη μου χρονιά στη Κέρκυρα , ήταν χρονιά ορόσημο για το κερκυραικό ποδόσφαιρο. Ήταν η χρονιά που ανεβήκαμε για πρώτη φορά στην Α΄Εθνική.Προπονητής μας ήταν ο Νίκος Αναστόπουλος. Το αποκορύφωμα για εμένα ήταν πώς στη πρώτη χρονιά του ΑΟ Κέρκυρα στην Α΄Εθνική ,ήμουν εγώ ο αρχηγός της ομάδας. Είμαι ,δηλαδή, ο πρώτος αρχηγός του ΑΟ Κέρκυρα στην Α΄Εθνική ,για άλλους αυτό μπορεί να μη σήμαινε τίποτα, για εμένα όμως σημαίνει πολλά.
Πώς αισθανθήκατε όταν κατακτήσατε το κύπελλο Κύπρου με τον ΑΠΟΠ Κυνήρας – Πέγειας ,το πρώτο και μοναδικό τίτλο της ομάδας και μάλιστα είσασταν και αρχηγός ;
Ήταν το αποκορύφωμα της ποδοσφαιρικής μου καριέρας, πρόκειτε για έναν τίτλο που κατέκτησε μία ομάδα από ένα -ουσιαστικά- χωριό της Πάφου ,η οποία ήταν μόλις 6 χρόνια ενεργή. Είχαν έρθει σπουδαίοι ποδοσφαιριστές όπως ο Μιχαιλένκο ,ο οποίο είχε παραστάσει από Champions League με τη Ντινάμο Κιέβου , ο Μανώλης Ολιζαντέμπε από τον Παναθηναικό, πέντε παίκτες από Πορτογαλλία , εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές και χαρακτήρες. Σε αυτή την ομάδα είχα τη τιμή να με επιλέξουν για αρχηγό. Πιστεύω ότι με τη νοοτροπία μου βοήθησα και εγώ την ομάδα. Τη χρονιά αυτή αποκλείσαμε μεγαθήρια του κυπριακού ποδοσφαίρου όπως η Ομόνοια και ο ΑΠΟΕΛ. Ο ΑΠΟΠ Κυνήρας-Πέγειας είναι η μόνη ομάδα από την επαρχία της Πάφου, η οποία έχει κατακτήσει κύπελλο. Αυτό σημαίνει πολλά ! Το αποκορύφωμα αυτής της πορείας ήταν η ομάδα να βγεί Ευρώπη και εγώ να πάρω μεταγραφή σε μία πολύ μεγάλη ομάδα όπως ο Απόλλων Λεμεσού.
Η μεταγραφή στον Απόλλων Λεμεσού σήμαινε πολλά για εσάς ;
Αρχικά, είχα κλείσει στην Ανόρθωση η οποία την προηγούμενη χρονιά αγωνίστηκε στη φάση των ομίλων του Champions League. Ήθελαν τότε έναν αντικαταστάτη του Δέλλα , του οποίου είχαν κάνει μείωση αποδοχών. Εν τέλει ο Τραιανός έμεινε και την επόμενη χρονιά και έτσι με προσέλκυσε ο Απόλλων Λεμεσού , στον οποίον και τελικά υπέγραψα. Ο Απόλλων Λεμεσού για εμένα είναι ένα πολύ μεγάλο σωματείο.
Να σκεφτείς στον Απόλλωνα πληρωνόμασταν πριν την ώρα μας. Είχςε την ιδιοκτησία της ομάδας μια εταιρεία με τάνκερ. Προπονητής της ομάδας ήταν ο Τόμας Βον Χέισεν , ο οποίος είχε διατελέσει αρχηγός στο Αμβούργο. Ο Απόλλωνας αποτελεί μια μοναδική εμπειρία για εμένα , η οποία όμως δεν κράτησε πολύ , καθώς με πήγε αρκετά πίσω ένας τραυματισμός. Με τον προπονητή μου έπειτα δεν είχα πολύ καλή επαφή και έτσι αποφάσισα να φύγω. Έτσι επέστρεψα στον ΑΠΟΠ Κυνήρας- Πέγειας.
Πώς βιώσατε τη πορεία του ΑΟ Κασσωπίου , του οποίου αποτελέσατε μέλος σε Δ΄ και Γ΄Εθνική ;
Ο ΑΟ Κασσιώπης αποτέλεσε τη τελευταία μου ομάδα σε επαγγελματικό επίπεδο. Είχα επιστρέψει από τη Κύπρο με σκοπό να σταματήσω το ποδόσφαιρο. Τότε με πλησίασε ο κ. Κουτσούρης , ένας εξαιρερικός κύριος και μου ζητήσε να τον βοηθήσω. Ο ΑΟ Κασσωπιού μόλις είχε ανέβει στην Δ΄Εθνική κατηγορία. Επειδή με κέρδισε ο κ. Κουτσούρης και ήξερα πολλά από τα παιδιά που αγωνιζόταν στον ΑΟΚ , αποφάσισα να συνεχίσω.
Ανεβήκαμε όντας πρωταθλητές από τη Δ΄στη Γ΄εθνική. Ο κ. Κουτσούρης με έπεισε να αγωνιστώ και στη Γ΄Εθνική. Ανεβήκαμε και πάλι κατηγορία. Πλέον στα 37 ήταν πολύ δύσκολο να αγωνιστώ στη Β΄Εθνική , τότε είχε έρθει ο κύριος Γρηγορίου στον πάγκο της ομάδας , έγινε και η συγχώνευση με τον ΑΟ Κέρκυρα και τότε πήρα την απόφαση να αποσυρθώ από την ενεργό δράση.
Tην τελευταία σας χρονιά αγωνιστήκατε στο τοπικό της Κέρκυρας με τη φανέλα του ΑΟ Συναράδων. Ποία η διαφορά ανάμεσα σε τοπικό και επαγγελματικό ;
Τεράστια διαφορά σε νοοτροπία (προπονητών και ποδοσφαιριστών) , διαφορά στη προπόνηση κ.α. Στη Κέρκυρα δεν έχουμε τη κατάλληλη νοοτροπία. Ίσως δεν θέλουμε να μάθουμε. Μας αρέσει η νοοτροπία του «χωριού» και όχι του επαγγελματισμού. Για αυτό δεν ευθύνονται μόνο οι ποδοσφαιριστές. Είναι συνολικό το πρόβλημα.
Τη τελευταία μου χρονιά ,λοιπόν, αγωνίστηκα στον ΑΟ Συναράδων διότι όλοι μου οι φίλοι από τον ΑΟ Κασσιώπης (Κονισπολιάτης, Ζάχος, Πετρόγιαννης κ.α.) είχαν μεταφερθεί εκεί.Προπονητής της ομάδας ήταν ο κ. Πάγκαλης ήρθε μια μέρα σπίτι μου και με παρακάλεσε να παίξω του είπα χαρακτηριστικά «Μιχάλη, θα σταματήσω δεν θέλω να παίξω άλλο». Μου είπε τότε να πάω σε ένα φιλικό του ΑΟΣ με τις Μπενίτσες. Του είπα ότι θα πάω μόνο για προπόνηση και ότι θα παίξω σεντερ φορ. Έπαιξα σεντερ φορ , κερδίσαμε 5-1 , έβαλα 3 γκολ ,έδωσα μια ασιστ και κέρδισα ένα πέναλντι. Με έπεισαν και τα παιδιά να παίξω στον ΑΟΣ. Στο τέλος πήραμε το πρωτάθλημα και το κύπελλο, σημείωσα συνολικά 27 γκολ. Παράλληλα είχα ήδη πάρει το UEFA C και το UEFA B. Στο τέλος της χρονιάς ο Μιχάλης ο Πάγκαλης έφυγε από την ομάδα και έτσι μου δώθηκε η ευκαιρία να κάνω τα πρώτα μου προπονητικά βήματα.
Η προπονητική ήταν κάτι το οποίο σας ενδιέφερε ή προέκυψε στη πορεία ;
Βασικά πάντα μου άρεσε να παιζω ποδόσφαιρο και όχι να είμαι απ΄έξω στον πάγκο. Πλέον λόγω ηλικίας δεν μπορούσα να ανταποκριθώ στα υψηλά στάνταρ που ήθελα. Σαν ποδοσφαιριστής δεν είχα μάθει να κάθομαι στον πάγκο και έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ με την προπονητική. Στην αρχή η προπονητική μου ήταν αδιάφορη ,κατα τη διάρκει των σεμιναρίων είδα την οπτική γωνία του προπονητή και πλέον μου αρέσει περισσότερο η προπονητική από το να παίζω ποδόσφαιρο. Για αυτό και τα τελευταία χρόνια δεν παίζω ούτε με τους παλαίμαχους.
Πλέον , διαβάζω πολύ και παρακολουθώ τα σεμινάρια προπονητικής. Τον περασμένο Μαίο δήλωσα για το UEFA Pro αλλά δεν κατάφερα να μπώ, θα ξαναπροσπαθήσω και αν δεν τα καταφέρω θα μείνω στο UEFA A.
Mε λίγα λόγια η προπονητική σας κέρδισε περισσότερο από την αγωνιστική δράση ενώ αρχικά συνέβαινε το αντίθετο ;
Nαι με κέρδισε περισσότερο, διότι η προπονητική δε σταματάει ποτέ, πρέπει πάντα να αποκτάς νέες γνώσεις. Πάντα λέω στους προπονητές ιδιαίτερα στους πιο παλιούς ότι η προπονητική αλλάζει. Για αυτό και οι παλιοί και οι νέοι πρέπει να παρακολουθούμε τα σεμινάρια διότι στο ποδόσφαιρο πολλά πράγματα έχουν αλλάξει.
Aποτελεί ιδαίτερα σημαντική στιγμή για εσάς όταν στα πρώτα χρόνια της προπονητικής σας καριέρας καταφέρατε να κατακτήσετε δύο πρωταθλήματα Κέρκυρας (με ΑΟ Συναράδων και ΑΕΛ) ;
Είναι πολύ σημαντικό να ξεκινάς τη προπονητική σου καριέρα κατακτώντας πρωταθλήματα. Γενικά στη ποδοσφαιρική σταδιοδρομία βάση χαρακτήρα και δυανμισμού ,επέλεγα και με επιλέγανε πάντα ομάδες οι οποίες είχαν στόχο. Ακόμα και τώρα η ομάδα μου , που κατεβαίνει στο Β΄τοπικό έχει τεθεί ως στόχος ο πρωταθλητισμός. Η θεωρία μου είναι ότι ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα. Πάντα προσπαθώ σε ότι κάνω να είμαι καλός και να είμαι πρώτος. Έτσι πορεύτηκα και με τον ΑΟ Συναράδων και με την ΑΕ Λευκίμμης. Ειδικά με την ΑΕΛ που είχαμε και τρομερό ανταγωνισμό με τον Κρόνο, μια ομάδα κατά τη προσωπική μου άποψη καλύτερη από την ΑΕΛ εκείνη τη περίοδο, θεωρώ ότι αποτέλεσε μια μεγάλη επιτυχία για τη προπονητική μου καριέρα.
Στην ΑΕΛ είσασταν προπονητής και στη Γ΄Εθνική. Υπάρχουν διαφορές για έναν προπονητή όταν προπονεί ομάδα εθνικής κατηγορίας από όταν προπονεί ομάδα του τοπικού , έστω και αν πρόκειτε για την ίδια ομάδα ;
Τεράστιες διαφορές. Εγώ και στο τοπικό δούλευα επαγγελματικά όπως έχω μάθει. Στη Γ΄Εθνική είχα πιο πολλούς επαγγελματίες ποδοσφαιριστές στο ρόστερ της ομάδας μου οπότε ήταν πιο εύκολο για εμένα. Δεν υπήρχε περίπτωση στη Γ΄Εθνική να λήψει κάποιος από προπόνηση ,διότι αυτόματα θα έμενε εκτός αποστολής ή ακόμη και εκτός ομάδος.
Επίσης στη Γ΄εθνική αντιμετωπίζεις πιο δυνατές ομάδες και πιο καλούς ποδοσφαιριστές. Γενικότερα επικρατεί τελείως διαφορετική κατάσταση μεταξύ επαγγελματικών κατηγοριών και τοπικού.
Ποίον ποδοσφαιριστή από όσους έχετε συνεργαστεί είτε ως προπονητής έχετε ξεχωρίσει και ποιοί οι πιο δύσκολοι αντίπαλοι ;
Οι δύο πιο δύσκολοι αντίπαλοι που αντιμετώπισα ήταν ο Κριστόφ Βαζέχα , ένας σπουδαίος και πολύ κινητικός επιθετικός. Είναι ο Νο 1 σκορερ στην Ελλάδα , αυτό λέει πολλά ! Επίσης ο Τζιοβάννι ,ο οποίος κατά τη γνώμη μου αποτελεί τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή που πέρασε από το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Σε επαγγελματικό επίπεδο είχα πολύ καλή συνεργασία με το φίλο μου το Γιώργο Σύρο στον ΑΟ Κέρκυρα. Παίξαμε τρία χρόνια μαζί και δέσαμε πολύ καλά. Επίσης στον ΑΟ Κέρκυρα ξεχώρισα μια ηγετική φυσιογνωμία τον Jude Vandelannoite. Κατά τη προσωπική μου άποψη θα έπρεπε ήδη να έχει τιμηθεί για τη προσφορά του στη Κέρκυρα.
Σε επίπεδο τοπικού από όσους συνεργάστηκα ξεχώρισα τον Βαγγέλη Τσεβανέδη , ο οποίος είναι ένας πολύ χαρισματικός επιθετικός , το Βασίλη Πετρόγιαννη έναν πάρα πολύ καλό ποδοσφαιριστή, το Γρηγόρη Στρατηγό , το Νίκο Κονισπολιάτη και άλλους που σίγουρα ξεχνάω.
Tο εγχείρημα των ακαδημιών αποτελούσε πάντα ένα στόχο για εσάς ;
Aπό τη στιγμή που σταμάτησα το ποδόσφαιρο κάτι έπρεπε να κάνω. Πάντα ήθελα ένα δικό μου γήπεδο και μια ακαδημία. Νομίζω ότι με τα παιδιά τα πάω καλά. Είμαι ιδιαίτερα αγαπητός στα παιδιά και τα αγαπάω και εγώ. Έψαχνα να βρώ χώρο πριν μου δωθεί η ευκαιρία με το ενωσιακό ,για να δημιουργήσω δικό μου γήπεδο και ακαδημία. Μόλις έμαθα ότι θα επινοικιαστεί το ενωσιακό ήταν μια καλή ευκαιρία για εμένα. Έτσι πήρα το γήπεδο και έκανα τη δική μου ακαδημία.
Ποιοί οι στόχοι σας μέσα από την ακαδημία που δημιουργήσατε ;
Αρχικά , δεν μου αρέσει το γεγονός ότι στη ΠΑΕ δεν αγωνίζονται Κερκυραίοι ποδοσφαιριστές , πλήν μερικών εξαιρέσεων,. Στη Κ19 αγωνίζονται πάλι πολύ λίγοι Κερκυραίοι.
Μέσα από την ακαδημία μου θέλω να βγάλω ποδοσφαιριστές με καλό χαρακτήρα , με σωστή νοοτροπία και αντίληψη έτσι ώστε μεγαλώνοντας να έχουν τα χαρακτηριστικά να κάνουν το άλμα για παραπάνω.
Όλες οι ακαδημίες στη Κέρκυρα βγάζουν ποδοσφαιριστές, oι οποίοι στη πλειοψηφία τους αγωνίζονται στα τοπικά πρωταθλήματα. Όταν οι Κερκυραίοι ποδοσφαιριστές βγαίνουν για να αγωνιστούν εκτός νησιού , επιστρέφουν σχετικά γρήγορα γιατί τους λείπουν πολύ βασικά ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά. Νομίζω ότι οι ποδοσφαιριστές στη Κέρκυρα είναι οι πιο απροπόνητοι από όλη την Ελλάδα.
Στη Κέρκυρα μας διακρίνει ένα μεγάλο ταλέντο το οποίο αφήνουμε αναξιοποίητο. Είτε λόγω έλλειψεις εγκαταστάσεων , είτε επειδή δεν ασχολούμαστε σωστά είτε λόγω τουρισμού , ο οποίος αναγκάζει πολλά παιδιά να μην ασχολούνται με το ποδόσφαιρο για 6 μήνες.
Είμαι χαρούμενος διότι η ακαδημία μας τους τρείς καλοκαιρινούς μήνες διοργάνωσε ένα ποδοσφαιρικό camp στο οποίο συμμετείχαν πολλά παιδιά από Κέρκυρα , κάτι το οποίο δείχνει πώς υπάρχει θέληση από τα παιδιά.
Στόχος της ακαδημίας είναι σκαλί – σκαλί να ανεβαίνουμε. Εφ΄όσον υπάρχουν οι προδιαγραφές , θέλω να δημιουργήσω μια ομάδα , με ταβάνι τη Γ΄Εθνική , αμιγώς με Κερκυραίους ποδοσφαιριστές και όσοι έχουν όρεξη και διάθεση και μπορούν να ακολουθήσουν το ποδόσφαιρο επαγγελματικά.
Αυτός είναι και ο στόχος της αντρικής σας ομάδας ;
Ο ίδιος ακριβώς είναι και ο στόχος της αντρικής ομάδας. Για αυτό το λόγο έκανα και την ομάδα στο τοπικό για να έχουν τα παιδιά από την ακαδημία το επόμενο βήμα έτοιμο , καθώς είναι δύσκολο να μεταβούν απευθείας στο επαγγελματικό. Πρέπει βήμα-βήμα.
Μπορεί φέτος η ομάδα να στελεχώθηκε και με κάποιους πιο έμπειρους ποδοσφαιριστές ,καθώς δεν διέθετα τον κατάλληλο αριθμό παιδιών. Αλλά από τις ακαδημίες έρχονται πολλοί και καλοί ποδοσφαιριστλες. Σε όποιο πρωτάθλημα και αν αγωνίζεται η ομάδα θα αποτελείτε από νεαρά παιδιά με σωστή νοοτροπία που θα παίζουν ορθολογικό ποδόσφαιρο και θα δουλεύουν επαγγελματικά.