Συνέντευξη εφ΄ όλης της ύλης παραχώρησε στην ιστοσελίδα μας ο παλαίμαχος -πλέον- ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής, Βλάντιμιρ Ντιμιτρόφσκι.
Ο Βλαντιμίρ "Dadi" Ντιμιτρόφσκι έχει πολλές παραστάσεις στην καριέρα του αγωνιζόμενος στα πρωταθλήματα της Βόρειας Μακεδονίας (Α΄ Εθνική), Βελγίου (Α΄ Εθνική), Κροατίας (Α΄ Εθνική), Τσεχίας (Α΄ Εθνική), Ελλάδας (Α΄ , Β΄ Εθνική), Αζερμπαϊτζάν (Α΄ Εθνική), Γεωργίας (Α΄ Εθνική) και Ισλανίδας (Β΄Εθνική)
Είναι γεννημένος το 1988 και ξεκίνησε την καριέρα του από την Βαρντάρ Σκοπίων το 2005. Ακολούθως αγωνίστηκε σε Βέστερλο (Ιαν. 2007-Ιαν.2008), Τσεμεντάρνιτσα (Ιαν 2008-Ιαν.2009), Κροάσια Σεβέστε (2009), Μέταλουργκ Σκοπίων (2009-10), Μλάντα Μπόλεσλαβ (2010-2012), Ραμποτνίτσικ (2012), Βαρντάρ Σκοπίων (Ιαν. 2013-2014), ΑΟΚ Κασσιώπη (2014-2015), Κάραμπακ (2015), Τέπλιτσε (2016), ΑΟΚ Κασσιώπη (2016-2017), Δόξα Δράμας (2017-2018), Ραμποτνίτσκι (2018-2019), Τελαβί (Ιαν. 2020 - Ιαν. 2021) και Γρίνταβικ (Ιαν. 2022 - Ιαν. 2023).
Toν περασμένο Ιανουάριο είχε ανακοινωθεί η απόκτησή του από τον Αστέρα Πετριτή, όμως λίγες μέρες αργότερα ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία και ανέλαβε χρέη βοηθού προπονητή του Ίλκο Γκεοργκιόσκι στην Καλαμάτα (Superleague II).
Έχει αγωνιστεί στην Κ17, την Κ19, την Κ21 της Βόρειας Μακεδονίας, διατελόντας και αρχηγός, ενώ μετρά και 4 συμμετοχές με τη φανέλα της πρώτης ομάδας της Βόρειας Μακεδονίας.
Έχει κατακτήσει 1 πρωτάθλημα Βόρειας Μακεδονίας (2012-2013), 1 κύπελλο Τσεχίας (2010-2011), 1 πρωτάθλημα Αζερμπαϊτζάν (2015-16) και 1 Σούπερ Καπ Βόρειας Μακεδονίας (2013).
Αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κερκυραϊκό φίλαθλο κοινό κατά την παρουσία του στον ΑΟΚ Κέρκυρα τις περιόδους 2014-15 και 2016-17 και κατέγραψε συνολικά 50 συμμετοχές και 1 γκολ.
Όντας ποδοσφαιριστής της Βαρντάρ Σκοπίων.
Πότε και πώς ξεκίνησες την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο;
Ξεκίνησα την ενασχόλησή μου με το ποδόσφαιρο σε ηλικία 7 ετών στην ακαδημία της μεγαλύτερης ομάδας της χώρας μου, στη Βαρντάρ Σκοπίων. Πρώτα ξεκίνησε ο αδερφός μου και μαζί με τον πατέρα μου πηγαίναμε πάντα να τον δούμε. Εμένα μου άρεσε πολύ, όμως επειδή ήμουν μικρός έπρεπε να περιμένω 1 χρόνο για να ξεκινήσω.
Πώς αισθάνθηκες όταν αγωνίστηκες για πρώτη φορά ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής σε μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της χώρας σου, τη Βάρνταρ;
Σε ηλικία 16 ετών ξεκίνησα να κάνω προπονήσεις με την πρώτη ομάδα της Βαρντάρ, έλαβα μέρος στην προετοιμασία και σε φιλικούς αγώνες. Ανυπομονούσα για τη στιγμή που θα έπαιζε σε επίσημο αγώνα με τη φανέλα της Βαρντάρ. Στα 17 ήρθε η ώρα να παίξω για πρώτη φορά σε επίσημη αναμέτρηση, αρχικά είχα πολύ άγχος, όμως στο γήπεδο πίστεψα στον εαυτό μου, πραγματοποίησα πολύ καλή εμφάνιση και κερδίσαμε 3-1.
Το να γίνεις επαγγελματίας ποδοσφαιριστής ήταν ένα όνειρο για εσένα;
To ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου! Οπότε ναι, ήταν το όνειρο μου να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και έδωσα τα πάντα για να γίνω.
Όντας ποδοσφαιριστής της Βέστερλο
Η πρώτη σου μεταγραφή ήταν για ομάδα του εξωτερικού και συγκεκριμένα την Βέστερλο, πώς βρέθηκες στην ομάδα αυτή και πόσο σημαντική εμπειρία ήταν για εσένα;
Τον Ιανουάριο του 2007 υπέγραψα στη Βέστερλο., εκεί με πήγε ο κύριος Βλάντα Λέμιτς, ένας από τους μεγαλύτερους ατζέντες στον κόσμο, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν ατζέντης σπουδαίων ποδοσφαιριστών (Βαν Νιστελ Ροϊ, Ρόμπεν, Σεβτσένκο, Κέτσμαν κ.α.). Αυτός με είχε εντοπίσει όταν αγωνιζόμουν στην Κ19 της εθνικής ομάδας της χώρας μου και αρχικά με πήρε στην Αϊντχόβεν, στην οποία έμεινα για ένα μήνα, όμως λόγω του ότι δεν είχε διαβατήριο από χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για το λόγο αυτό έπρεπε να μου δώσουν μεγάλο συμβόλαιο, κάτι το οποίο για την ηλικία μου ήταν δύσκολο, εν τέλει κατέληξα στη Βέστερλο, η οποία καλούταν να καλύψει πιο μικρό συμβόλαιο από ότι η Aϊντχόβεν. Για εμένα η παρουσία μου στη Βέστερλο δεν ήταν απλά μία ποδοσφαιρική εμπειρία, αλλά μία εμπειρία ζωής, καθώς ήμουν σε πολύ νεαρή ηλικία και ζούσα σε ξένη χώρα, μακριά από την οικογένεια μου, παράλληλα όμως το όνειρο μου είχε γίνει πραγματικότητα.
Πώς είναι για έναν ποδοσφαιριστή να κατακτά τίτλο εκτός των συνόρων της χώρας του (κύπελλο Τσεχίας, πρωτάθλημα Αζερμπαϊτζάν);
Το να παίρνεις τίτλο σε άλλη χώρα είναι πολύ σημαντικό, δείχνει ότι με την αξία σου αγωνίζεσαι μακριά από τα σύνορα της χώρας σου και εκεί βρίσκεσαι ανάμεσα στους καλύτερους.
Πώς είναι για έναν ποδοσφαιριστή να κατακτά το πρωτάθλημα στη χώρα του;
Το να κατακτάς τίτλο στη χώρα σου και μάλιστα με την ομάδα που ξεκίνησες το ποδόσφαιρο και αγαπάς από μικρό παιδί είναι ένα πραγματικό όνειρο. Είμαι περήφανος που κατέκτησα με τη Βαρντάρ το πρωτάθλημα και το σούπερ καπ.
Ως αρχηγός της ομάδας Κ19 της Βόρειας Μακεδονίας.
Θεωρείς ιδιαίτερα τιμητικό το γεγονός ότι αγωνίστηκες ως αρχηγός με τις μικρές Εθνικές ομάδες της χώρας σου;
To να είσαι αρχηγός στην εθνική ομάδα της χώρας σου είναι ύψιστη διάκριση για κάθε ποδοσφαιριστή. Έτσι και για μένα ήταν πραγματικά πολύ μεγάλη τιμή που ήμουν για αρκετά χρόνια αρχηγός στην Κ21 της χώρας μου.
Πώς αισθάνθηκες όταν αγωνίστηκες με τη φανέλα την αντρική ομάδα της εθνικής Βόρειας Μακεδονίας;
Κάθε ποδοσφαιρισής έχει ως όνειρο να αγωνιστεί με την Εθνική ομάδα της χώρας του. Αν και έπαιξα λίγα ματς στην αντρική ομάδα, νιώθω μεγάλη χαρά και τιμή που αγωνίστηκα με το «εθνόσημο».
Ένα σχόλιο για την παρουσία σου στον ΑΟΚΚ και ποια στιγμή ξεχωρίζεις από την παρουσία στην κερκυραϊκή ομάδα;
Είχα πολλές όμορφες στιγμές στην ομάδα της Κέρκυρας. Αν πρέπει να διαλέξω μία είναι το γκολ κόντρα στον Εργοτέλη. Ήταν στις 27/04/2015 όταν παίξαμε με τον Εργοτέλη στην Κρήτη και έπρεπε να κερδίσουμε για να εξασφαλίσουμε και «μαθηματικά» την παραμονή μας στη Superleague. Ο Εργοτέλης προηγήθηκε στις αρχές του β΄ μέρους, όμως λίγα λεπτά μετά έβαλα το γκολ εγώ και ισοφαρίσαμε. Πήραμε ψυχολογία με το γκολ αυτό και στο τέλος κερδίσαμε 1-2 με γκολ του Αλέξανδρου Κόντου. Έμεναν άλλοι δύο αγώνες, όμως μετά από αυτή τη νίκη έφυγε το άγχος όλης της χρονιάς και νιώθαμε πιο ελεύθεροι.
Ως ποδοσφαιριστής της Δόξας Δράμας.
Εκτός του ΑΟΚ Κέρκυρα έχεις αγωνιστεί και σε μία πολύ ιστορική ελληνική ομάδα, τη Δόξα Δράμας. Πώς ήταν η παρουσία σου εκεί;
Ήταν πολύ καλή εμπειρία για εμένα, είχαμε πολύ καλή ομάδα και είναι κρίμα που δεν καταφέραμε να ανεβάσουμε την ομάδα στη Superleague. Βέβαια, είχαμε και έναν πολύ καλό πρόεδρο τον κ. Γιάννη Μπίρο. Εκεί ο κόσμος αγαπάει πολύ την ομάδα και το ποδόσφαιρο. Εύχομαι η ομάδα να βρεθεί σύντομα στην Α΄ Εθνική ξανά, γιατί το αξίζει και η Δόξα και η πόλη της Δράμας.
Ποιες διαφορές εντοπίζεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο σε σχέση με τα άλλα πρωταθλήματα που έχεις αγωνιστεί ;
Δύο καταστάσεις που παρατήρησα στο ελληνικό ποδόσφαιρο συγκριτικά με τις άλλες χώρες είναι πρώτον ότι στην Ελλάδα αγωνίζονται πολλοί ξένοι ποδοσφαιριστές και δεύτερον ότι οι δίνουμε πολύ μεγάλη βάση στον τομέα της τακτικής, κάτι το οποίο δε γίνεται τόσο στις άλλες χώρες. Στη Τσεχία για παράδειγμα στόχος ήταν η επίτευξη γκολ και το ποδόσφαιρο εκεί ήθελε πολύ τρέξιμο, σε όλους τους αγώνες η μπάλα πάει πάνω – κάτω συνέχεια.
Αγωνιζόμενος με τη φανέλα της Κάρμπακ
Ποια θεωρείς την ομάδα της "καρδιάς" σου και ποιο το καλύτερο πρωτάθλημα που έχεις αγωνιστεί;
Oμάδα της καρδιάς μου θα πώ τον ΑΟΚ Κέρκυρα κυρίως για τη σεζόν 2014-15, όταν με προπονητή τον κ. Μιχάλη Γρηγορίου, ήμασταν όλοι μία πραγματική οικογένεια. Θεωρώ πώς πραγματοποίησα την καλύτερη μου ποδοσφαιρική χρονιά. Δυστυχώς όμως αν και παραμείναμε κατηγορία, μας απέβαλαν από το πρωτάθλημα για μη ποδοσφαιρικούς λόγους.
Ποια θεωρείς την καλύτερη σου στιγμή στο χώρο του ποδοσφαίρου;
Πάλι θα πω τη σεζόν 2014-15 και όχι κάποια συγκεκριμένη στιγμή. Έκανα τα καλύτερα μου ματς, έπαιξα σχεδόν σε όλους τους αγώνες χωρίς τραυματισμούς και εκείνο το καλοκαίρι κλήθηκα ξανά στην Εθνική ομάδα της χώρας μου.
Με τη φανέλα της Γκρίνταβικ.
Τι κρατάς και τι θα άλλαζες σε όλη αυτή την πορεία που έχεις πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα στο χώρο του ποδοσφαίρου;
Θα κρατήσω την όρεξη μου για το ποδόσφαιρο. Θα συνεχίσω να λειτουργώ με επαγγελματισμό σε ότι κάνω γύρω από το ποδόσφαιρο, όπως έκανα και σαν ποδοσφαιριστής όλα τα χρόνια που αγωνιζόμουν. Το ποδόσφαιρο μου έχει δείξει και το καλό και το κακό και για το λόγο αυτό, άλλαξα κάτι, δεν δείχνω εύκολα εμπιστοσύνη σε κανέναν.
Έχεις αγωνιστεί και ζήσει σε Βόρεια Μακεδονία, Βέλγιο, Κροατία, Τσεχία, Ελλάδα, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία και Ισλανδία. Ποια χώρα από τις παραπάνω σου άρεσε περισσότερο και γιατί;
Δύσκολη ερώτηση. Κάθε χώρα έχει τη δική της ομορφιά, δεν μπορώ να διαλέξω κάποια. Καλύτερη φυσικά θα πω τη χώρα μου (γέλια) αλλά επειδή σε όλες τις χώρες που αναφέρεις ήμουν λόγω του ποδοσφαίρου, πρώτα με ενδιέφερε που νιώθω καλά ποδοσφαιρικά. Οπότε θα πω στην Ελλάδα, κατα τα άλλα όλες οι χώρες -όπως προείπα- έχουν τη δική τους ομορφιά.
Πλέον πώς νιώθεις που δεν αγωνίζεσαι ως ποδοσφαιριστής;
Θα ήθελα πάρα πολύ να συνεχίσω να αγωνίζομαι, είμαι στενοχωρημένος γι΄αυτό γιατί ήμουν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, πρόσεχώ τον εαυτό μου και πιστεύω ότι μπορούσα να αγωνιστώ 3-4 χρόνια ακόμη. Το ποδόσφαιρο όμως κάποιες φορές είναι σκληρό. Από την άλλη πλευρά μου αρέσει να τα βλέπω όλα θετικά. Τώρα θα έχω το χρόνο να πάρω διπλώματα προπονητικής και επείδη είμαι ακόμη νέος μπορώ να συλλέγω ολοένα και περισσότερες εμπειρίες.
Μαζί με τον κ. Γκεοργκιόσκι από την ανακοίνωση τους στην Καλαμάτα.
Πλέον είσαι άμεσος συνεργάτης του κ. Γκεοργκιόσκι στην ομάδα της Καλαμάτας στη Superleague 2. Αποτελεί μια νέα πρόκληση για εσένα;
Ναι πλέον είμαι βοηθός του κ. Ιλκο Γκεοργκιόσκι στην Καλαμάτα. Νομίζω ότι αποτελεί ένα μεγάλο βήμα για την προπονητική μου καριέρα, γιατί δίπλα στον κ. Ίλκο μπορώ να μάθω πολλά. Στο παρελθόν υήρξε και προπονητής μου στην Κ17 και την Κ19 της εθνικής ομάδας. Είμαι χαρούμενος και συνεχίζω να δουλεύω με την ίδια όρεξη που δούλευσα και ως ποδοσφαιριστής. Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου και πάντα δουλεύω με πολύ πάθος πάνω σε αυτό.
Το προηγούμενο διάστημα σε βλέπαμε στο γήπεδο στο Κανόνι να προπονείς παιδιά της ακαδημίας του Ολυμπιακού στην Κέρκυρα. Η συνεργασία αυτή πώς προέκυψε;
Ήμουν προπονητής στην Κ14 της ακαδημίας του Ολυμπιακού στην Κέρκυρα και η συνεργσία αυτή ξεκίνησε πριν ένα χρόνο όταν προπόνησα για πρώτη φορά αυτά τα παιδιά, όμως μετά έφυγα για Ισλανδία. Ευχαριστώ πολύ τον κ. Γιάννη Σφακιανάκη, που μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω αυτό που αγαπάω.
Ποιοι οι μελλοντικοί σου στόχοι αναφορικά με το ποδόσφαιρο;
Στόχος μου και προτεραιότητα μου πλέον είναι να γίνω προπονητής. Έχω πάρει το δίπλωμα UEFAC και τον Απρίλιο ή το Μάιο θα πάω για το UEFA B. Στη συνέχεια έχω χρόνο και για το UEFA A. Πλέον, κάνω τα πρώτα μου προπονητικά βήματα και θα δούμε μέχρι που θα φτάσω!
Από την κατάκτηση του κυπέλλου Τσεχίας με τη Μλάντα Μπόλεσλαβ.
Τι θα συμβούλευες ένα παιδία που ξεκινάει τώρα την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο;
Eχώ πολλά να τους πω! Στα μικρά παιδιά ηλικίας Κ8 και Κ10 να ευχαριστηθούν το ποδόσφαιρο και να το κάνουν συνήθεια για τη ζωή τους. Στα παιδιά ηλικίας Κ12 και πάνω έχω να τους πω ότι ο δρόμος για να γίνεις επαγγελματίας είναι πάρα πολύ μεγάλος δεν φτάνει μόνο το ταλέντο, θέλει δουλειά και υπομονή. Το ποδόσφαιρο όπως και η ζωή έχει τα πάνω του και τα κάτω του, υπάρχουν μέρες που θα είσαι πολύ καλά και μέρες που μπορεί να μην πάει τίποτα καλά. Για αυτό μόνο ο πιο δυνατός και αυτός που ποτέ δεν τα παρατάε ποτέ θα έχει την ευκαιρία να γίνει επαγγελματίας.
Σε νεαρή ηλικία όταν βρέθηκε στην Αϊντχόβεν
Αγωνιζόμενος για τη Μλάντα Μπόλεσλαβ
Όντας προπονητής της Κ14 της ακαδημίας του Ολυμπιακού Κέρκυρας.
Επιμέλεια: Αραβανής Αντώνης