Άδικο τέλος για την ομάδα του Βαγγέλη Βρακά.
Πριν από περίπου 2.5 χρόνια ο Βαγγέλης Βρακάς είχε αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Κ12 της Waterloo. Το site μας παρακολούθησε όλη την -άκρως επιτυχημένη- πορεία του όλο αυτό το διάστημα και με σχετικά ρεπορτάζ σας ενημερώσαμε αρκετές φορές για την παρουσία του Βρακά στα βελγικά γήπεδα.
Με τα ίδια παιδιά δούλεψε όλο αυτό το διάστημα και πλέον έφτασαν στο ηλικιακό κλιμάκιο της Κ14. Η πορεία αυτή πήγε να "σφραγιστεί" με έναν τίτλο, το κύπελλο Κ14, καθώς η ομάδα του Βαγγέλη Βρακά έφτασε έως τον τελικό, οπού ηττήθηκε με σκορ 2-1 από την Grez-Doiceau. Μία πολύ όμορφη ποδοσφαιρική ιστορία γράφτηκε αναμφίβολα στο διάστημα αυτό, καθώς την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο ο Έλληνας τεχνικός δεν θα βρίσκεται στην προπονητική καθοδήγηση των ίδιων παιδιών, όμως από την ιστορία αυτή λείπει το happy end.
Στον τελικό η Wateloo βρέθηκε πίσω στο σκορ μόλις στο 4΄ , ισοφάρισε στο 7΄, είχε ευκαιρίες να βρεθεί μπροστά στο σκορ, όμως στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων σε μία αδράνεια της άμυνας δέχτηκε το δεύτερο γκολ και συνάμα έχασε το κύπελλο.
Αυτή ήταν μόλις η 5η ήττα σε 2.5 χρόνια για το συγκρότημα του Βαγγέλη Βρακά, κάτι το οποίο δείχνει τόσο για τον προπονητή όσο και για τους ποδοσφαιριστές του, ότι οι καλύτερες μέρες στο χώρο του ποδοσφαίρου είναι μπροστά!
Η δήλωση του Βαγγέλη Βρακά στην ιστοσελίδα μας:
Γι’αυτή την αναμέτρηση μπήκαμε στο παιχνίδι με διαφορετικό σύστημα για να μπορούμε να κοντράρουμε τον αντίπαλο που είναι μια μηχανή τερμάτων όποτε αυτό που προσπαθήσαμε ήταν να καταστρέψουμε την ανάπτυξη τους για να μην μπορέσουνε να δημιουργήσουνε νέες καταστάσεις και ευκαιρίες για γκολ και να προσπαθήσουμε να βγούμε στην κόντρα κάτι που κάναμε πολύ καλά στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού άσχετα που δεχτήκαμε το πρώτο γκολ στο 4ο λεπτό από μια περίεργη τροχιά που πήρε η μπάλα και έπεσε στο βρεγμένο αγωνιστικό χώρο και κατέληξε στα δίχτυα, όμως 3 λεπτά αργότερα από ένα κερδισμένο κόρνερ από τα αριστερά να σημειώσω ότι ήμαστε η καλύτερη ομάδα στις στημένες φάσεις έχοντας έναν φοβερό εκτελεστή και ο καθένας έχει μια κίνηση και με screen, όποτε οι αντίπαλοι δυσκολεύονται να μας αντιμετωπίσουν και σε αυτό το κομμάτι γίνεται το 1-1 με μια όμορφη κεφαλιά, στο 7ο λεπτό πολύ κλειστό παιχνίδι δεν είδαμε κάτι ιδιαίτερο ούτε από εκείνους ούτε από εμάς, όμως 4 λεπτά πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε το 2-1 και να μπούμε στα αποδυτήρια με προβάδισμα όμως με τρομερή απόκρουση από τον τερματοφύλακα της αντίπαλης ομάδας σταμάτησε με τα πόδια το ωραίο σουτ. 1-1 στο ημίχρονο ζητάω στους ποδοσφαιριστές μου ότι μπορούνε να πάρουνε από αυτό το παιχνίδι γιατί ίσως ο αντίπαλος να είναι για πρώτη φορά σε δυσκολία και να αμφιβάλλει.
Στο δεύτερο μέρος κάκιστο ποδόσφαιρο και από τις 2 ομάδες δεν υπήρξε κάτι ιδιαίτερο και όλα κρίθηκαν 1 λεπτό πριν το τέλος του αγώνα από ένα κερδισμένο φάουλ, λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή μας μετά την εκτέλεση τους η μπάλα πήγε κόρνερ όλος ο πάγκος σηκώθηκε στον αέρα λες και τελείωσε, λέω στην ομάδα μου να διώξουμε την μπάλα μετά την εκτέλεση του κόρνερ γιατί ήδη παίζαμε με 3 λεπτά καθυστερήσεις και είχε τελειώσει ο χρόνος εκτέλεσης του κόρνερ και ο τερματοφύλακας βγαίνει δεν διώχνει σωστά με τα χέρια στο ριμπάουντ και παίκτης της αντίπαλης ομάδας με κεφαλιά κάνει το 1-2, όλοι οι ποδοσφαιριστές μου έπεσαν κάτω κάναμε σέντρα και τελείωσε το ματς καταλαβαίνετε μετά την στεναχώρια που προκλήθηκε από τους ποδοσφαιριστές μου, μια ομάδα που τα τελευταία 3 χρόνια να έχουν χάσει 5 φορές, δύσκολα χωνεύεται αυτό, όμως έτσι είναι το ποδόσφαιρο και πρέπει αυτή ομάδα να κοιτάξει μπροστά έχει πολλές φιλοδοξίες για ένα καλύτερο μέλλον και τους εύχομαι ολόψυχα να τα καταφέρουν του χρόνου να πάρουν το πρωτάθλημα και το κύπελλο γιατί το αξίζουν, εύχομαι στον καινούργιο προπονητή καλή επιτυχία.
Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τον φροντιστή της ομάδας Ruggy Gunessee που ήταν επί 3 χρόνια στο πλευρό μου και μου έκανε την ζωή πιο εύκολη.
Επίσης να ευχαριστήσω όλους τους ποδοσφαιριστές μου για όσα έκαναν φέτος αλλά και τα 2 προηγούμενα χρόνια όπως και τους γονείς που έδειξαν αγάπη, εμπιστοσύνη και εκτίμηση στο πρόσωπο μου.
Στο τέλος δέχτηκα πολλά μηνύματα από τους ποδοσφαιριστές μου ένα από αυτά ήταν:
Καλημέρα Coach,
Στο βιβλίο της ζωής μου μια όμορφη σελίδα γυρίζει από U12, U13 και τώρα η U14 ήταν μια πολύ όμορφη φάση στην ποδοσφαιρική μου καριέρα και θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για όλα όσα μου έμαθες στο ποδόσφαιρο, από εσένα πήρα όμως και μαθήματα ζωής. Έχω μάθει και έχω πάρει πολλά πράγματα χάρη σε σένα coach.
Δυσκολεύομαι να συνειδητοποιήσω ότι μετά από 3 χρόνια όλο αυτό έφτασε στο τέλος του, με στεναχωρεί πολύ και με αισθάνομαι κενός. Είμαι πολύ λυπημένος που τελείωσε με μια ήττα στον τελικό κυπέλλου. Δεν βρίσκω περισσότερα λόγια για να εκφράσω τα συναισθηματά μου, οι προπονήσεις μαζί σου ήταν ευχάριστες και σίγουρα θα μου λείψουν, σε ευχαριστώ για όλα όσα μου έμαθες coach ήταν οι καλύτερες χρονιές της ζωής μου.
‘Δεν λυγίζω εύκολα όμως λύγισα’